جغد ها و ۳۸ حقیقت بسیار جالب در مورد این حیوانات باستانی

جغد ها از جمله حیواناتی هستند که بسیاری از افراد در سراسر جهان آن ها را بد یمن می دانند؛ از سوی دیگر این حیوانات دارای ویژگی های بسیار جالبی هستند که دانستن آن ها برایتان تازگی خواهد داشت. با وای آره همراه باشید تا ۳۸ حقیقت خاص در مورد جغدها را تقدیمتان کنیم: 

 

۱. حدود ٢٢۰ گونه جغد در سراسر جهان وجود دارد.

 

۲. جغد ها می توانند سر خود را یه اطراف بچرخانند اما این چرخش دقیقا ٣۶۰ درجه نیست. آن ها می توانند سر خود را ۱٣۰ درجه به هر طرف بچرخانند که در مجموع این چرخش به ٢٧۰ درجه می رسد.

 

۳. جغد ها قادر هستند تا سر خود را بدون اینکه آسیب ببینند یا به مغزشان خون نرسد بچرخانند چرا که آنان دارای یک سیستم فشرده سازی خون هستند که هنگام چرش سر، به چشم ها و مغز آن ها خون رسانی می کند.

 

۴. چشم های جغد ها کروی نیستند بلکه لوله هایی هستند که توسط یک ساختار استخوانی احاطه شده اند. این بدین معنی است که یک جغد فقط می تواند مستقیم به جلو نگاه کند و برای نگاه کردن به پهلو ها باید سرش را بچرخاند.

 

۵. گوش های جغد نامتقارن هستند و اندازه های مختلفی دارند. این گوش ها به جغد ها اجازه می دهند تا در زمان های مختلف صداها را دریافت کرده و مکان دقیق صدا را با دقت مشخص کنند.

 

۶. چشم های جغد  ۵.۰ تا۱ درصد از وزن بدن جغد را تشکیل می دهند.

 

۷. کوچکترین جغد جهان، جغد جنی (elf) است. این جغد دارای ۱۲.۷ سانتیمتر تا ۱۵.۲۴ سانتی متر قد و وزن آن تنها ۴۲ گرم است.

 

۸. بزرگترین جغد آمریکای شمالی جغدی بنام جغد خاکسترپوش است که قد آن به ۸۱ سانتی متر می رسد.

 

۹. جغد شاهینی شمالی قادر است تا صدای طعمه را از فاصله ۳۰ سانتی متری از زیر برف بشنود.

 

۱۰. جغد ها در همه قاره ها به جز قطب جنوب یافت می شوند.

 

۱۱. همه جغد‌ها هوهو نمی کنند. جغد هایی که هوهو می کنند می توانند صدا های دیگر مثل صدای جیر جیر، صدای سوت، صدای جیغ، صدای عوعو، صدای خر خر و صدای فریاد نیز دربیاورند. معمولا جغد هایی که دارای شاخ های بزرگی هستند هوهو می کنند.

 

۱۲. بطور میانگین، جغد های ماده بزرگتر از جغد های نر هستند.

 

۱۳. در حالیکه از جغد ها به عنوان حیواناتی باهوش یاد می شود اما آموزش این پرندگان بسیار دشوار است. پرندگانی مثل طوطی ها، شاهین ها و حتی کبوترها بسیار راحت تر از جغدها قادر به یادگیری هستند.

 

۱۴. جغد های بارن هر ساله بیش از ۱۰۰۰ موش میخورند. این جغد ها همه بخش های بدن موش از جمله پوست و استخوان آن ها را قورت می دهند.

 

وقتی جغد می خواند، شب ساکت است.

کارلوس دلوس، شاعر فرانسوی

 

۱۵. با اینکه جغد‌ها حیوانات با مزه ای هستند اما نگهداری آن ها به عنوان حیوان خانگی در ایالات متحده و اکثر کشور ها برای افراد عادی غیر قانونی است.

 

۱۶. در یونان باستان، جغد ها نماینده آتنا، الهه دانایی بودند. با این حال، رومیان از این پرنده وحشت داشتند و تصور می کردند که این حیوان بد یمن است.

 

۱۷. جغد‌ها به جای داشتن ۷ مهره که در اکثر پرندگان وجود دارد، ۱۴ مهره در گردن خود دارند تا بتوانند سر خود را ۲۷۰ درجه بچرخانند.

 

۱۸. آزتک ها و مایاها از جغد متنفر بودند. این اقوام اعتقاد داشتند که پرندگانی که دارای چشم های درشت هستند، سمبل مرگ و ویرانی می باشند.

 

۱۹. جغد شاخدار بزرگ می تواند پنجه های خود را با نیروی ۳۰۰ پوند بر اینچ مربع حلقه کند. این نیرو مساوی است با قدرتمندترین گاز انسان.

 

۲۰. پرندگان شبیه به جغد نظیر براورنس و اجیگوپتینکس حدود ۶۰ میلیون سال پیش زندگی میکردند. جغد ها و پرندگانی همچون مرغ ها، بوقلمون ها و قرقاول ها، جزو پرندگان باستانی هستند.

 

۲۱. اگر انسان سر خود را مانند جغد بچرخاند، دچار آسیب دیدگی های شریانی و قطع جریان خون می شود.

 

۲۲. مصری ها معتقد بودند که در عالم اموات، جغدها از ارواح مردگان محافظت می کنند.

 

۲۳. با اینکه اکثر پرندگان شکاری، جغد‌ها را شکار نمی کنند اما جغد ها می توانند جغد های کوچکتر را شکار کرده و بخورند.

 

۲۴. جغد شاه بوف یکی از بزرگترین گونه های جغد در جهان است. این جغد همه چیز از جمله روباه های بزرگ تا گوزن های جوان را می خورد.

 

۲۵. در آفریقای جنوبی، جغد‌ها نماد جادوگری و بدشانسی هستند. اینکه کسی را “جغد” بنامند، بالاترین توهین در این کشور است.

 

۲۶. جغد در مقایسه با سایر حیوانات، بهترین دید را در شب دارد.

 

۲۷. جغدها به دو خانواده تقسیم می شوند: تایتونیدا (جغدهای بارن با صورت قلبی شکل) و استریگیدا (جغدهای معمولی یا واقعی با صورت گرد).

 

۲۸. جغد‌ها دارای پای زگوداکتیل هستند، به این معنی که ناخن دو انگشت جلویی آن ها رو به جلو و ناخن دو انگشت عقب آن ها رو به عقب است. این ویژگی به جغدها کمک می کند تا طعمه زخمی شده را زیر پنجه هایشان تکه تکه کنند.

 

۲۹. چشمان یک جغد به قدری فضای داخل جمجمه اش را میگیرد که فضای زیادی برای مغزش باقی نمی ماند.

 

۳۰. در سال ۲۳۰۰ قبل از میلاد، سومری ها، الهه مرگ یعنی لیتیتو را به شکل زنی بالدار با پاهای شبیه به پای جغد و تاج آن را شبیه به گوش های جغد کشیده اند و دو جغد به عنوان همراهان او در کنارش ترسیم کردند.

 

۳۱. یکی از اولین تصاویر جغد ها مربوط به جغد گوش بلند است که بر روی یک غار در فرانسه حک شده و قدمت آن به ۳۰۰۰۰ سال پیش باز می گردد.

 

۳۲. جغد‌ها دارای سه پلک هستند: یکی برای پلک زدن، یکی برای خوابیدن و دیگری برای سالم نگه داشتن و تمیز کردن چشم ها.

 

۳۳. رنگ چشم  جغد‌ها نشان می دهند که این پرندگان چه زمانی رفتن به شکار را ترجیح می دهند. جغد هایی که دارای چشم های نارنجی هستند هنگامی که هوا نیمه روشن است (صبح ها یا عصر ها) شکار می کنند؛ جغد هایی با چشمان قهوه ای تیره و مشکی، شبانه شکار می کنند و جغد هایی که دارای چشمان زرد هستند روز ها به شکار می روند.

 

۳۴. تقریبا یک سوم از گونه های جغد در جهان، در معرض خطر انقراض هستند.

 

۳۵. در حالی که به نظر می رسد برخی از جغد ها استعداد شنا دارند اما دانشمندان خاطر نشان می کنند که شنا آخرین چاره برای این پرندگان است. زمانیکه آن ها داخل آب هستند هیچ روشی برای دفاع از خود ندارند و تنها می توانند بایستند.

 

۳۶. برخی از جغد‌ها روزانه هستند بدین معنی که تنها روز ها می توانند آسیب برسانند. این جغد ها عبارتند از جغد بزرگ خاکستری، جغد شاهین شمالی و جغد پیگمی شمالی.

 

۳۷. بزرگترین جغدی که تا به امروز کشف شده، جغد غول پیکر و منقرض شده ی کوبایی بوده که قد آن به ۳.۶ فوت میرسیده است. این جغد ها از بزرگترین پرندگان جهان بوده اند که می توانستند پرواز کنند.

 

۳۸. جغد ها آشیانه پرندگان دیگر را می دزدند. آن ها برای خود آشیانه نمی سازند و به جای آن از آشیانه و لانه های درختی به جا مانده از پرندگان دیگر نظیر دارکوب ها و دارکوب های طلایی شمالی استفاده می کنند. حتی جغد های سوراخ‌نشین نیز سوراخی که در آن زندگی می کنند را خودشان حفر نمی کنند.

از دست ندهید