- دلفین ها می توانند خودشان را در آینه تشخیص دهند و با دیدن خود شگفت زده شوند.
- زمانیکه انسان ها نفس می کشند تنها ۱۵ درصد از هوای تازه را به داخل شش های خود میفرستند اما وقتی دلفین‌ها نفس می کشند ۹۰ درصد از هوای تازه را وارد شش های خود می کنند.
- دلفین های داسکی و اسپینر می توانند ۲۰ فوت (۶.۱ متر) به هوا بپرند.
- دانشمندان معتقد هستند که این موجودات به خواب عمیق نمی روند و احتمال رویا هم نمی بینند.
- در رُم باستان چنین تصور می شده است که این موجودات، روح ها را به سرزمین های خوشبختی می برند. تصاویر دلفین هایی که در دستان مومیایی های رم پیدا شده، این موضوع را اثبات می کنند که مردم، این حیوانات را نمادی برای گذر راحت به جهان دیگر تصور می کرده اند.
- حدود ۴۰ گونه زنده از این حیوانات در جهان وجود دارند. اکثر این گونه ها در آب های کم‌عمق استوایی و اقیانوس‌های معتدل زندگی می کنند. ۵ نوع از این موجودات نیز در رودخانه‌ها سکونت دارند.
- در سال ۲۰۱۴ یک دلفین دو سر، در غرب ترکیه پیدا شد.
- فیلسوفان مشهوری همچون پلینی، هرودوت، آلیان و آریستوتل در مورد مهربانی، دوستی و طبیعت اخلاقی این حیوانات اظهار نظر کرده اند.
- نهنگ شاخدار قطب شمال (ناروال) دارای یک عاج دراز و تیز (مانند تک شاخ) است. تنها جمعیت باقی مانده از این نوع موجودات در دریای گرینلند و خلیج بفین یافت می شود.
- این حیوانات در بین همه حیوانات، بلندترین حافظه را دارند.
- در یک زمان، تنها نیمی از مغز دلفین‌ها به خواب می رود.
- این موجودات می توانند پشت گوشی با یکدیگر صحبت کنند و حرف های یکدیگر را متوجه شوند.
- بعضی از این موجودات می توانند ۶۰ کلمه را که ۲۰۰۰ جمله را میسازد تشخیص دهند. آنها همچنین دارای علائمی از خودآگاهی هستند.
- ورود تنها یک قاشق غذاخوری آب به ریه دلفین می تواند این حیوان را خفه کند. اگر دو قاشق غذا خوری آب به ریه انسان برود وی خفه خواهد شد.
- مغز این حیوانات پر چین تر ( تاخورده تر ) از مغز انسان هاست و حتی میلیون ها سال قبل از پیدایش بشر نیز مغز این موجودات بدین شکل بوده است. دانشمندان اغلب، میزان هوش دلفین ها را با تعداد چین خوردگی های مغزشان می سنجند.
- برای جلوگیری از غرق شدن بچه دلفین، دم او اولین اندامی است که از شکم مادر بیرون می آید. پس از اینکه مادر با یک حرکت شنای سریع بند ناف را پاره کرد باید به سرعت به سمت بچه خود بازگردد و بچه را به سطح آب برساند تا بچه نفس بکشد.
- یک دلفین زن، هنگام زایمان دلفین دیگر به او کمک میکند و اگر دلفین مادر زایمان سختی داشته باشد، دلفین “قابله” ممکن است در بیرون کشیدن بچه به مادر کمک کند. سایر دلفین ها از جمله دلفین های نر، دور تا دور مادر شنا می کنند تا از او محافظت کنند.
- هوای سوراخ بینی دلفین میتواند با سرعت ۱۰۰ مایل بر ساعت از آن بیرون بزند.
- ردیاب صوتی دلفین یا اکولوکیشن دلفین ها در طبیعت بسیار نادر است. این ردیاب حتی بسیار قوی تر از ردیاب صوتی خفاش یا ردیاب صوتی ساخته شده توسط انسان است.
- این موجودات با استفاده از اکولوکیشن میتوانند تفاوت بین یک توپ استیل ۲ اینچی و یک توپ استیل ۲ اینچی را تشخیص دهند.
- یک بچه دلفین باید یاد بگیرد تا هنگام خوردن شیر مادرش، نفس اش را نگه دارد.
- دلفین دو معده دارد. یکی از معده ها برای ذخیره غذا و دیگری برای هضم غذاست.
- برخی از این حیوانات می توانند تا عمق ۱۵۰۰ فوت (۴۵۷.۵ متر) شنا کنند اما آن ها معمولا در عمق ۲۰۰ تا ۲۵۰ فوتی (۶۱ تا ۷۶.۳ متری) باقی می مانند.
- این موجودات می توانند تا سرعت ۳۰ مایل (۴۸.۳ کیلومتر) بر ساعت شنا کنند.
- ظاهر گراز ماهی شبیه به دلفین است اما این حیوان با دلفین تفاوت دارد. سر و پوزه گراز ماهی ها از دلفین ها کوچکتر است. گراز ماهی ها دارای دندان های بیلی شکل هستند درحالکیه دندان های دلفین‌ها مخروطی شکل هستند.
- نهنگ قاتل بزرگترین دلفین است (نهنگ های واقعی دندان ندارند اما طعمه را از طریق استخوان باله می خورند.) کوچکترین دلفین جهان، دلفین هکتور یا دلفین مئوئی نام دارد که در حال حاضر تنها ۱۵۰ تن از این دلفین ها در جهان باقی مانده است.
- مسدود کردن گوش های دلفین با فنجان های بادکشی، شنوایی دلفین را به سختی تحت تاثیر قرار می دهد با این حال اگر فک پایینی دلفین را با یک پوشش لاستیکی بپوشانیم، شنوایی دلفین دچار مشکل خواهد شد. دانشمندان با پی بردن به این قضیه به این نتیجه رسیده اند که صدا ممکن است از طریق آب جذب شده و پس از رسیدن به فک پایینی یا کل بدن، به گوش داخلی دلفین برسد.
- یک دلفین می تواند برای برقراری ارتباط با دلفین های دیگر سوت بزند و به صورت همزمان آواهایی را نیز تولید کند. این برقراری ارتباط مانند این است که یک انسان بتواند با دو صدا و دو تن مختلف، دو گفتگوی متفاوت را انجام دهد.
- دلفین‌ها می توانند در هر ثانیه حدود ۷۰۰ آوا را تولید کنند. این آوا ها از اعماق سر دلفین‌ها و از زیر سوراخ بینی آن ها بیرون می آیند. دانشمندان این ناحیه را لب های میمون (Monkey lips) می نامند.
- بخش برجسته سر دلفین دارای اندامی بنام ملون است که با چربی مایع پر شده است. این بخش به عنوان لنز عمل کرده و صدای دلفین را در امواج باریکی از صدا متمرکز می کند.
- دلفین ها آب نمی خورند بلکه آب بدن خود را از غذای خود جذب می کنند. آن ها همان واکنشی را هنگام نوشیدن آب شور از خود بروز می دهند که انسان نشان می دهد: آب شور باعث خشکی و بی آبی بدنشان می شود تا اینکه از بی آبی بمیرند.
مطالب مرتبط
- طول عمر دلفین ها در بین گونه های مختلف آن ها، از ۱۲ تا ۸۰ سال متغیر است. دلفین پوزه دراز تا ۵۰ سال و نهنگ قاتل (نهنگ اُرکا) تا ۸۰ سال عمر می کند. معمولا دلفین های بزرگتر، طول عمر بیشتری دارند.
- زرافه ها، انسان ها و دلفین ها همگی ۷ استخوان مهره گردن دارند. دو مهره اول گردن دلفین های آب های شور با یکدیگر ترکیب شده اند که به آن ها اجازه می دهد با سرعت بالا در آب حرکت کنند. دلفین های رودخانه ای باید بتوانند براحتی در خم و پیچ رودخانه شنا کنند به همین دلیل دو مهره اول گردن آن ها با یکدیگر ترکیب نشده است.
- از آنجایی که دلفین ها در شکم مادر توسط یک بند ناف به مادر متصل شده اند به همین دلیل این حیوانات نیز مانند انسان ها دارای ناف هستند.
- دلفین ها بیشتر عمر خود را صرف نگهداشتن نفس شان می کنند.
- هر ساله، لایه جدیدی به دندان های دلفین اضافه می شود؛ درست مانند حلقه هایی که به داخل تنه درخت اضافه می شود. داشمندان از طریق تعداد این لایه ها می توانند به سن دلفین پی ببرند.
- دلفین ها می توانند هر یک از چشم های خود را بصورت مجزا حرکت دهند. آن ها میتوانند چشم های خود را به سمت بالا، پایین، چپ و راست حرکت دهند و تقریبا یک دید ۳۶۰ درجه بوجود بیاورند.
- در ژاپن، گوشت دلفین در فروشگاه ها فروخته می شود. صیادان دلفین، سالانه نزدیک به ۲۰۰۰۰ دلفین، گراز ماهی و نهنگ کوچک را صید می کنند.
- یک دلفین ۲۶۰ پوندی بدون اینکه اضافه وزن پیدا کند، هر روز ۳۳ پوند ماهی می خورد. این میزان، مساوی است با مصرف ۱۵ تا ۲۲ پوند استیک توسط انسان.
- بر خلاف اکثر حیوانات وحشی، دلفین ها وقت زیادی را صرف لذت بردن از رابطه جنسی و پیش نوازی می کنند؛ این بدین معنی است که دلفین ماده، اجباری برای بارداری و زاد و ولد ندارد.
- غذا دادن یا لمس کردن دلفین های وحشی در آب های ایالات متحده جرم است.
- هیچ کس نمیداند که چرا دلفین‌ها خود را به ساحل می رسانند. طبق گفته دانشمندان، این حیوانات ممکن است از میدان مغناطیسی زمین برای طی مسیر خود استفاده کنند. دانشمندان معتقد هستند که بخش هایی از سواحل که باعث به گل نشستن دلفین ها می شوند دارای میدان مغناطیسی غیر نرمال هستند.
- دلفین‌ها معمولا تنها زندگی نمی کنند بلکه در گروه ها یا دسته های کوچکی ساکن هستند. آن ها دارای ساختار اجتماعی پیچیده ای هستند و به نظر میرسد طیف وسیعی از احساسات از جمله شوخی را دارا هستند.
- گروه بزرگ دلفین ها می توانند هزار عضو یا بیشتر داشته باشند.
- برخی از دانشمندان بر این باور هستند که دلفین ها می توانند از تن صدای بالا برای گیج کردن یا فلج کردن ماهی در هنگام شکار استفاده کنند.
- دلفین‌ها مانند انسان ها بصورت خودکار نفس نمی کشند و اگر یک بیهوشی عمومی به آنان داده شود، می میرند. آن ها برای نفس کشیدن باید در سطح آب استراحت کنند و سوراخ های بینی خود را در معرض هوا قرار دهند.
- تصاویر دلفین ها در شهر کویری پترای کشور اردن حک شده است.
- خطرناک ترین دشمن دلفین ها انسان ها هستند.
- برخلاف ماهی ها که هنگام شنا دم خود را به سمت راست و چپ حرکت می دهند دلفین‌ها برای شنا در آب، دم خود را به سمت بالا و پایین حرکت می دهند. یک دلفین، نسبت به یک ماهی، اکسیژن بیشتری در خونش حمل می کند و قادر است مسافت طولانی تری را شنا کند. به همین دلیل دلفین‌ها بیشتر از هر ماهی دیگری با دریا سازگار می شوند.
- دلفین‌ها از دندان های خود برای چنگ زدن به طعمه استفاده می کنند نه جویدن آن. دلفین‌ها عضله فک ندارند.
- در سال ۲۰۰۶، دلفین رودخانه یانگ تسه عملا منقرض شد.
- به نظر میرسد ردیاب آوایی دلفین‌ها، رشته های ریز تور های ماهیگیری را شناسایی نمی‌کنند و میلیون ها دلفین به دلیل گرفتار شدن در این تور ها جان خود را از دست می‌دهند.
- دلفین‌ها نمی توانند به عقب شنا کنند و همین امر، فرار از تور های ماهیگیری را برای آنان دشوار می کند. اگر آن ها نتوانند به سطح آب بیایند، ظرف مدت چند دقیقه غرق می شوند.
- دلفین های پوزه دراز، رایج ترین و شناخته شده ترین نوع این حیوانات هستند.
- در حالی که اکثر حیوانات وحشی از تماس با انسان خودداری می کنند، دلفین های وحشی به برقراری ارتباط و بازی با انسان ها بخصوص کودکان علاقمند هستند.
- دلفین‌ها بر روی یکدیگر اسم میگذارند و یکدیگر را با اسم خاصی صدا می کنند.
- دلفین های صورتی که botos نامیده می شوند، دلفین های زال هستند. آنها معمولا در برزیل زندگی می کنند، اما در خلیج مکزیک نیز دیده شده اند.
- دلفین‌ها می توانند با دماغ خود، کوسه ها را بکشند. آن ها حتی ممکن است برای ترتیب دادن یک حمله، دور یک کوسه را احاطه کنند.
- دلفین‌ها جزء معدود حیواناتی هستند که می توانند از ابزارها استفاده کنند. آنها از اسفنج‌های دریایی شکسته برای محافظت از بینی خود و در عین حال برای جستجوی غذا استفاده می کنند.
- دلفین‌ها می توانند برای شکار غذا با نهنگ ها و انسان ها همکاری کنند.
- دلفین‌ها حس بویایی ندارند اما حس چشایی دارند و مانند انسان ها می توانند بین طعم‌های شیرین، ترش، تلخ و شور تفاوت قائل شوند.
- دلفین‌ها به دو گروه خانوادگی مجزا تقسیم می شوند. گروه بزرگتر و رایج تر، خانواده دلفینیدا نام دارد که دلفین های آب های شور هستند. گروه کوچکتر، خانواده پلاتانیستیدا هستند که دلفین های آب های شیرین می باشند.