هر روزه از تعداد افرادی که دوست دارند در سنین جوانی بچه دار شود کاسته می شود اما آیا این موضوع بر روی نوزادانی که قرار است متولد شوند تاثیر میگذارد یا خیر؟ متخصصان در کشورهای مختلف علاقه زیادی به پاسخ به این سوال دارند و مطالعات گسترده ای را پیرامون ارتباط سن والدین و سایر فاکتور ها باهوش جنین انجام داده اند.
در این مطلب در مورد مواردی که روی هوش جنین تاثیر خواهد گذاشت صحبت خواهیم کرد.
با وای آره همراه شوید:
۱. هوش جنین بستگی به سن والدین دارد
هر نوزادی با جهش ژنتیکی بدنیا می آید. در بدن جنین، ۷۰ نوع جهش اتفاق می افتد. اکثر این جهش ها توسط اسپرم ها انجام می شوند نه تخمک ها. هر چقدر سن پدر بالاتر باشد، جهش‌های بیشتری به فرزند منتقل می شود.
تعداد جهش ها بصورت مستقیم با توانایی های شناختی در ارتباط است. هر چقدر که تعداد جهش ها بیشتر باشد احتمال توسعه توانایی های هوشی به روش طبیعی کمتر است. این موضوع توسط تست های عادی آی کیو، تست های عملکرد مغزی، و تست های درک خوانایی محاسبه شده است. به عبارت دیگر هرچقدر فرزندان متولد شده، پدران مسن تری داشته باشند، این برای فرزندان بد است.
این قضیه در مورد سن مادران کاملا بر عکس است. هرچقدر سن مادر بالا تر باشد هوش فرزندی که به دنیا خواهد آمد، بالاتر خواهد بود. محققان بر این باورند که در این قضیه، تنها عوامل ژنتیکی تاثیرگذار نیستند بلکه عوامل اجتماعی نیز تاثیر دارند: زنانی که سن بالاتری دارند، تحصیلات بالاتر و تجربه ی بیشتری دارند. آن ها چیز های بهتری می خواهند و احتمالا زیاد اهل ریسک نیستند. به هر حال طبق محاسبات انجام گرفته، فرزندانی که مادران جوان تری دارند از رشد عقلانی آهسته تری برخوردار هستند.
۲. تست های ژنتیک ایده های خوبی هستند
این نمودار، نمودار خصوصیات ارثی برخی از بیماری های ژنتیکی نظیر فیبروز کیسه ای و از دست دادن شنوایی حسی را نشان می دهد. این تست های DNA، برای آزمایش وجود برخی از بیماری های ژنتیکی (قبل از بارداری) یا DNA جنین (هنگامیکه در رحم است) بکار میرود و احتمال اینکه کودک به برخی از بیماری ها مبتلا باشد را به شما نشان می دهد.
شما بایستی قبل از بارداری، برای باخبر شدن ار ژن هایی که می توانند منجر به بیماری های جدی شوند، آزمایش هایی را انجام دهید تا متخصصان به احتمال اینکه فرزندتان نیز این ژن ها را خواهد داشت یا خیر، پی ببرند. این اتفاقات برای شارون برناردی، یکی از شهروندان آمریکایی که ۷ کودک خود را زیر ۲ سالگی از دست داده بود، اتفاق افتاد.
هر یک از فرزندان او به سندروم Leigh مبتلا بودند که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تاثیر قرار می داد. با اینحال، شارون و شوهرش سعی خود را کردند تا یک بچه سالم بدنیا بیاورند. تنها یکی از این ۷ کودک به سن ۲۱ سالگی رسید. پسر ۲۱ ساله ی آن ها بایستی همواره تحت نظر باشد و هنوز هم حملاتی را تجربه می کند؛ بطوریکه هر یک از این حملات می تواند باعث مرگ او شود.
۳. رشد هوش جنین به این بستگی دارد که مادر در دوران بارداری چقدر نگران بوده است
به منظور اطمینان از اینکه سیستم اعصاب مرکزی بدرستی رشد می کند، گاهی اوقات مغز باید دچار استرس شود اما نباید در این موضوع زیاده روی صورت گیرد.
با توجه به این موضوع، تیمی از محققان در دانشگاه جان هاپکینز مطالعات متعددی بر روی زنان باردار انجام دادند. همه ی این زنان دارای مدرک دانشگاهی بودند و از نظر ذهنی و جسمی نیز سالم بودند. در طی دوران بارداری و زمانیکه فرزندان آن ها به دو سالگی رسید، متخصصان سطح استرس را در این مادران و توانایی های شناختی را در کودکان آن ها بررسی کردند.
متخصصان به این نتیجه رسیدند که کودکانیکه مادران آن ها از سطح استرس پایین یا متوسطی برخوردار بوده اند، از نظر هوشی و فیزیکی رشد بهتری داشتند. بر عکس این قضیه نیز صادق است : اگر مادری استرس بیش از حدی را تجربه کرد، فرزند او در مقایسه با بچه های دیگر کمتر رشد خواهد کرد.
بنابراین دانشمندان به چنین نتیجه ای دست پیدا کردند: رشد مغزی کودکان زمانی بهتر می‌شود که مادر در طی دوران بارداری، استرس کمتری را تجربه کند.
۴. سطح استرس مادر باردار، خلق و خوی فرزندش را تحت تاثیر قرار می دهد
در گذشته تصور می شد که خلق و خوی افراد از بدو تولد با آن هاست و چیزی روی آن تاثیر ندارد اما در حال حاضر این موضوع به چالش کشیده شده است: متخصصان بصورت مداوم به بررسی رشد جنین در رحم مادر میپردازند و بارها و بارها به این نتیجه رسیده اند که جنین، استرس مادر را احساس میکند و مقداری از این استرس را دریافت می کند.
در یکی از مطالعات، متخصصان ۵۰ زن باردار را تحت بررسی قرار دادند. این متخصصان، ضربان قلب مادران را در حالیکه در حال دادن تست Stroop بودند (مقداری نگرانی در پی دارد) بررسی کردند. اگر این مادران قبل از انجام این تست دچار افسردگی بودند یا سطح نگرانی شان بالا می‌رفت، افزایش جدی ضربان قلب را تجربه میکردند که البته به تبع آن، ضربان قلب جنین نیز افزایش پیدا میکرد. بنابراین نتیجه بدست آمده توسط دانشمندان چنین بوده است:
اگر با افزایش استرس مادر، ضربان قلب جنین بصورت قابل توجهی افزایش یابد، احتمال بیش فعال شدن نوزاد بالا می رود. البته این عوامل تنها عواملی نیستند که هوش جنین را تحت تاثیر قرار می دهند. برای مثال زنان باردار نباید در خانه هایی زندگی کنند که لوله کشی آن ها قدیمی است یا دیوار های آن ها ۲۰ سال پیش رنگ شده است چرا که در اینصورت ممکن است سطح بالای سرب در هوا بر روی جنین تاثیر بگذارد.
سایر متخصصان هشدار میدهند که زنان قبل از اقدام به بارداری باید تست تیروئید بدهند. در صورتیکه تیروئید آن ها کارکرد درستی نداشت، احتمالا کودک آن ها با آی کیو پایین بدنیا خواهد آمد. در نتیجه، متخصصان توصیه می کنند که قبل از اقدام به بارداری حتما به نکات بالا توجه داشته باشید.